Dat was het thema van de Tegenlichtbijeenkomst in het Podiumkerkje op 29 mei 2024
Na het bekijken van de documentaire “Zorgen voor morgen” ontspon zich een vraag en antwoord gesprek tussen de 35 aanwezigen en het panel. Al snel bleek dat experimenteerruimte op lokaal en regionaal niveau de gelegenheid biedt om de zorg te vereenvoudigen: elkaar kennen en samenwerken. Korte lijnen, schotten tussen organisaties en functies weghalen zijn de wegen naar een eenvoudigere en klantvriendelijkere zorg. Integrale benadering van problematiek over de grenzen van de eigen organisatie heen kijken en niet uitsluitend in declareerbare producten denken.
De Buurtzorg, huisarts en de Praktijk Ondersteuners Huisartsen zijn daar goede voorbeelden van. Vertrouwen, in plaats van overdreven bureaucratische controle en verantwoording zij sleutelwoorden. Ook de WMO-consulenten kunnen in dit proces een meer verbindende rol spelen. Noortje Strikers van de Buurtzorg Grevenbicht geeft als voorbeeld een integrale analyse en
maatwerkoplossingen, zoveel mogelijk handelingen door één en dezelfde verpleegkundige uit te laten voeren. Fijn voor de verpleegkundige maar nog fijner voor de klant!
Kritiek was er ook: de op wantrouwen gebaseerde administratieve rompslomp met de voor de financiering noodzakelijke uitvoeringsverzoeken, dubbelop voor de behandeling en voor de verstrekte medicijnen en voor de eindeloze herhaling van die procedure bij een en dezelfde cliënt. Zo weet huisarts Hanny Arets huisarts in Obbicht aan te geven dat de administratie van een zelfstandige werkende huisarts wel 40% van haar tijd in beslag kan nemen. Dat geldt ook voor de thuiszorg en de ziekenhuizen. Alles wordt afgerekend op basis van strak omschreven producten. Minder administratie kan het personeelsprobleem in de zorg voor een deel oplossen, minder handen aan het toetsenbord betekent meer tijd voor de handen aan het bed.
“De complexe regelgeving veroorzaken we zelf,” roept iemand, “omdat we sturen op incidenten. Onze focus is gericht op de correctie van dingen die misgaan en de oplossing is dan extra regelgeving.” Wethouder Ivo Tillie onderschrijft dit. “Ja, we sturen op incidenten terwijl we eigenlijk meer op trends zouden moeten sturen: vertrouwen als basis, netwerkvorming tussen de uitvoerende instellingen en personen.” De problemen op macroniveau, planning van ziekenhuizen, Spoedeisende Hulp en specialismen, te weinig IC bedden in crisissituaties zoals corona zijn slechts zijdelings aan de orde geweest.
Marktwerking lijkt in veel situaties te leiden tot regelgeving en verantwoording. De maakbaarheid van de zorg is verworden tot meetbaarheid …
Tekst: Nick Naus
